Het zag er ook best mooi uit, die groenvoorziening, de dreven, de bomen, het leek enigzins op een park waar je op een zonnige dag zou kunnen gaan picknicken met je kids.
Maar ja, een tekening maken is één zaak, de concrete invulling achteraf is weer iets heel anders.
Wat tekenen betreft heb ik jammer genoeg twee linkerhanden, en als rechtshandige ben je daar dan niet zo erg veel mee. Maar er zijn nog andere methodes om de eigen visie op een mogelijke toekomst weer te geven, door te spelen met foto's bv.
De bewerkte foto's hebben niet de pretentie een exacte weergave te zijn van wat gaat komen, eigenlijk zijn ze wat dat betreft nog veel te 'braaf'. De gebouwen die erop worden getoond zijn immers gebouwen van bedrijven van hoogwaardige industrie zoals men dat noemt. Menen-west is een gebied waarop men NIET opteert voor hoogwaardige industrie.
Wat de beelden wél correct weergeven en waar men hopelijk eens over gaat nadenken is wat men kan verliezen door het gebied aan te leggen, en dat is de toestand zoals die nu is. Hoe men nu kilometers ver kan zien tijdens een wandeling of fietstocht, we kunnen duidelijk zien wat we te verliezen hebben.
En we hebben nu nog de mogelijkheid om te voorkomen dat we dat verliezen, niet door eenmalige acties, niet door info-avonden, wel door voortdurend onze stem te verheffen tegen de planners tot ze het zodanig beu zijn dat ze hun project ritueel begraven.
R.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten